ایمان

تو( و یا هر چیزی و هر کسی) خدایی . با وجود نبود و نشناختنت . و هستی ِ من با هستی ِ تو شکل می گیرد.

چاره ایی نیست؛ من - ایمان- دارم!

من ابراهیم را می فهمم. یقین بالاتر از هر علتی است.

اپیکور

لذت-چه مختصر و چه فراوان- تنها از آن کسانی است که تجربه اش می کنند و یک فیلسوف حق دارد لذت گرایی را تنها بدین جهت که اساسش بر خود محوری است ، مورد سرزنش قرار دهد . اما به نظر من پاشنه ی آشیل ِ لذت گرایی خود محورانه بودن آن نیست (آه ، کاش در اشتباه می بودم) ، پاشنه آشیل لذت گرایی این است که به شکل مأیوس کننده ای آرمانی است . در واقع شک دارم که کمال مطلوب لذت گرایی دست یافتنی باشد و می ترسم این نوع زندگی لذت جویانه که برایمان تجویز شده است، با طبیعت بشری سازگار نشود.

برگرفته از کتاب " به آهستگی" اثر میلان کوندرا

خنک

تابستان؛

قرنطینه آفتاب.

"خنک بنوشید"

بعد از هک!

مدتهاست که آدمها فراموش کرده اند برای چه آه می کشند

پ.ن: نمی دانم چه چیزی را حمل می کنم که این هکرها اینقدر به سراغم می آیند!

نان

قد نان از کل زندگی من درازتر می نماید!