درباره من

عکس من
تهران, سعادت آباد, Iran

۱۳۸۶ بهمن ۲۲, دوشنبه

عدالت

زندگي ما تابع واقعيتهاست

گويا بنا نبود كه باشد يا بهتر بگويم كاش اينگونه نبود! ولي هست!

چيزي براي بخشيدن وجود ندارد. بيهوده عذر نخواه!

مي داني كه عدالت زيبايي است و ما هريك براي آن مي جنگيم و به راحتي دريافتيم كه عدالت ما ظلم به ديگران است.من نمي دانم تعليمات ديني چرا بروي همين اصل تمركز نكرده اند و به جاي آن از هركه پرهيزگارتر مقامش بالاتر حرف مي زنند! باز جاي شكرش باقي است كه در ايدئولو‍‍‍ژي هاي مذهبي مي توان آثاري از بالاتر يا پايينتر بودن انسانهاي بي تناسخ پيدا كرد!

قرار بوده منجي عدالت در ما وجدانمان باشد!! او كه از ما نيز زرنگتر است بسيار پسا مدرني عمل مي كند! به صلاح ما عدالت سازي مي كند. و اين نيك انديشي همان هر آنچه كه به مضاق اين انسان بدبخت مفلوك خوش بيايد است. بر ما رحم مي آورد!

نه دوستان! من مشكلي ندارم با اين سيستم! شما هم به نظر همين گونه مي آييد!!

چه شلم شوربايي شد ،ما مانده ايم و عدالت هاي شخصيمان . جنگ عظيمي است! شبيه قانون تكامل و بقاي نسل!

سلاح ها همه تيز شده با سنگ تجربه ، نگاه ها همه تيز بين از مشاهده كشتار ، گوشها همه شنوا براي شنيدن توطئه، لبها

همه خندان براي فريب دشمن، تن ها همه آماده براي جشن پيروزي، فكرها همه پويا براي گسترش موفقيت و....

دلها همه پر از
حس قشنگ عدالت!